Мишәр кызы Алсу Зиннурова булам. Чаллыда туып, Нурлат шәһәрендә үстем. Ун ел татар сыйныфында белем алдым. Татар теленә мәхәббәтне сыйныф җитәкчесе Гөлнира Наил кызы Садретдинова уятты. Башлангыч сыйныфларда ук иншалар язарга ярата идем. Нәфис сүз буенча төрле бәйгеләрдә катнашып, призлы урыннар да яуладым. Мәктәпне Чирмешән районы Утыз Имән авылында тәмамладым. Шул бер ел эчендә, туган телемә булган мәхәббәтне татар теле һәм әдәбияты укытучысы Фаттахова Дания апа ныгытырга ярдәм итте.
Киләчәктә үземне журналистика, телевидение белән бәйлисе килә. Шул максаттан Казан (Идел буе) федераль университетына укырга кердем. Хәзерге вакытта шунда белем алам, туган телемне тагын да тирәнрәк өйрәнәм, журналистика серләренә төшенәм.
Дөрес тәрбияләмәү – үз-үзеңә хыянәт…
Зур күзле, чем-кара чәчле кызчык автобуска йөгереп менде дә: “Ну айда уж быстрее, бабуль”, – дип автобуска таба атлаган әбигә дәште. Әйтерсең, дус кызы белән сөйләшә. Аңа бер ир урын тәкъдим итте. Шул арада оныгы менде дә утырды. Нишләсен, “утыр, кызым,” дияргә мәҗбүр булды инде.
Дөнья кая бара, дип уйга калдым. Югыйсә, олыларга урын бирегез, дип әти-әниләр кечкенәдән әйтеп килә. Бу хәлне балалар бакчасында эшләүче Гөлназ апага сөйләгән идем, ул аптырамаска кушты. Янәсе, заманасы шул. Юк, заманда түгел гаеп, барысы да гаиләдә тәрбияләнә. Моның шулай икәнлегенә, 6 яшьлек Әдилә белән күрешкәч, тагын да инандым. Кызчык әле мәктәпкә керергә генә җыена. Биш вакыт намазын укый, нәрсә яхшы, нәрсә начар, дигән сорауларга мисаллар белән аңлатып бирә. Юкса, ул да заманнан калышмаган. Аның да телефоны, компьютеры бар, урамга да чыга, дуслары белән дә көлешә.
Чыннан да, бүген балаларга нинди тәрбия бирергә соң?
Татар теле һәм әдәбияты укытучысы Дания Фаттахова фикеренчә, балага дөрес тәрбия бирмәү – үз-үзеңә хыянәт ул. “Өч бала әнисе һәм 25 ел эшләүче укытучы буларак шуны әйтә алам: наркотик, тәмәкенең начар икәнлеген аңлатканчы, әдәп-әхлак, гореф-гадәтләр турында сөйләү күпкә отышлырак. Әлбәттә, сүзең үтсен өчен үзең дә шул сыйфатларга ия булырга тиешсең. Балаларга хөрмәт белән карарга кирәк. Аларны бер яктан да түбәнсетергә ярамый. Аларны дөньяны матур итеп күрергә өйрәтергә кирәк”, – ди ул. 73 яшьлек Разия әби Мәхмүдова исә бүген балаларга дин сабагы җитеп бетми дип саный. Сабыйларның хәтерләре яхшы, шуңа күрә догалар өйрәтеп үстерергә киңәш итә. Бала күргәннәрен күңеленә күчереп бара. Шуңа күрә ата-ана үзе дә үрнәк булырга тиеш. Ә менә балаларның фикере ничекме? “Ата-аналар әйтәсе килгән сүзен тел белән яхшылап аңлатсын иде. Балаларны кыйнау кимсенеп үсүгә китерәчәк. Бәхетле булып үсү өчен наз кирәк”, – ди Гөлия.
www.Vatantat.ru